Τόση συγχηση...
Πόθος,ζήλια και έρωτας.
Πάνω μου αφήνεις ουλές,στο σώμα μου
μια μαυρη αρρώστια κυλάει.
Μην με κοιτάζεις επίμονα...κοκκινίζω
και σκυβω το κεφάλι.Ντρέπομαι.
Μείνε μαζί μου.Δεν χρειάζεται να μιλάς.
Είμαι άρρωστη για σένα.
Πόθος,ζήλια και έρωτας.
Τρίπτυχο καταστροφής.
Δεν μπερδευω την αρρώστια με τον έρωτα.
Το ίδιο πράγμα είναι.
Κυριακή 1 Μαρτίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου