ΑΔΥΝΑΜΗ ΠΟΙΗΣΗ....

Γιορτή εξακρίβωσης πένθους.
Ενδόμυχα στο γιορτινό μας τραπέζι υποφέρω,
μα σας χαμογελώ.Μπορώ να γίνω κουκλα για σας,
με την μάσκα της πλαστικής μου ομορφιάς.Με
λάγνο βλέμμα θα σας κοιτάξω να γίνω ποθητή,μα
όταν την πλάτη σας γυρίσω θα νοιώσω τόσο νεκρή.
Νευρικά γελώ....γελώ...Μια αόρατη δύναμη ας με
πάρει απο'δω.
Ζαλίζομαι απο την φλυαρία και τις λέξεις δίχως ουσία,
ας πω και'γω κάτι να σπάσω την μονοτονία.
"Αει γαμηθείτε!"



Μήπως μ'ακουει κανείς?
Κολυμπάω μήνες στα σκατά,μα έδαφος πουθενά.
Κανείς με καλοσυνη να καθαρίσει αυτο το μπουρδέλο,
γιατί την γαμημένη μου ψυχή θα την πνίξει...
Μήπως κανείς με ακουει γαμώτο!
Αυτή η πουτάνα αποξένωση απο σας με έχει
φτάσει πάτο.